Jury
Ewa Vesin - sopran
Śpiewaczka, doktor sztuki, dyrektor artystyczny Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Antoniny Campi z Miklaszewiczów. Urodzona w Lublinie, gdzie rozpoczęła swoją edukację muzyczną i drogę artystyczną.
Warsztat wokalny i kompetencje dydaktyczne rozwijała również na Yale University w USA pod okiem prof. Doris Yarick-Cross i Timothy’ego Shaindlina. Studiowała śpiew w Akademii Muzycznej w Krakowie i Wrocławiu. Ukończyła podyplomowe studia menedżerskie na Wydziale Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego. Laureatka Nagrody Specjalnej oraz Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2007). Odznaczona Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2010) oraz Wrocławską Nagrodą Artystyczną (2022).
Artystka wykonuje zarówno partie operowe, jak i muzykę symfoniczną. Wielokrotnie kreowała główne role m.in. w dziełach: Halka S. Moniuszki, Umarłe miasto E. Korngolda, Łaskawość Tytusa W. A. Mozarta, Carmen G. Bizeta, Opowieści Hoffmana J. Offenbacha, Don Carlos, Otello, Trubadur i Nabucco G. Verdiego, Ognisty anioł S. Prokofiewa, Tosca i Turandot G. Pucciniego, Cavalleria rusticana P. Mascagniego, Walkiria i Tannhäuser R. Wagnera, Dialogi karmelitanek F. Poulenca, Andrea Chénier U. Giordano.
Artystka wykonuje również muzykę symfoniczną i oratoryjną. W swoim repertuarze ma m.in. dzieła: III Symfonia – H.M. Górecki, II Symfonia – G. Mahler, VIII Symfonia – G. Mahler, Messa da Requiem – G. Verdi, Stabat Mater – Karol Szymanowski, IX Symfonia – L. van Beethoven, Credo – K. Penderecki, VIII Symfonia – K. Penderecki. Brała udział w wielu festiwalach, m.in. Viva il Canto, Wratislavia Cantans, Międzynarodowy Festiwal Wagnerowski, Musica Polonica Nova, Międzynarodowy Festiwal w Brnie, Singing Europe Wrocław, Międzynarodowy Festiwal im. Ludwiga van Beethovena, Leo Festival.
Współpracuje z Teatrem Wielkim – Operą Narodową i Filharmonią Narodową w Warszawie, NOSPR-em, Orkiestrą Polskiego Radia w Warszawie, Sinfonią Iuventus, Narodowym Forum Muzyki, Operą Wrocławską, Opera di Roma, Opera National Montpellier, Opera de Toulon, Národním Divadlem w Pradze i Theater an der Wien, The Norwegian Opera and Ballet w Oslo, Staatsoper w Hamburgu, Staatstheater w Hanowerze, Deutsche Oper am Rhein, Staatsoper Stuttgart, Teatro Massimo di Palermo, Teatro Communale di Bologna.
Artystka współpracowała z wybitnymi dyrygentami – Krzysztof Penderecki, Jacek Kaspszyk, Valery Gergiev, Alexander Liebreich, Paul McCreesh, Jose Maria Florencio, Ernst Kovacic, Benjamin Shwartz, Tadeusz Strugała, Łukasz Borowicz, Michał Klauza, Tadeusz Kozłowski, Benjamin Bayl, Alejo Perez, Bassem Akiki, Andrzej Boreyko, Oksana Lyniv, Michael Schoenwandt, Valerio Galli, Michele Mariotti, Xian Zhang, Carlo Goldstein i Aleftina Loffe.
W czerwcu 2024 zadebiutowała w jednym z najważniejszych teatrów operowych świata – brukselskim La Monnaie, w którym wystąpiła w premierowych przedstawieniach Turandot G. Pucciniego, roli, którą wykonała również w Teatro Massimo w Palermo we wrześniu 2024. Z kolei w październiku Artystka dodała do swojego repertuaru tytułową partię Walkirii, którą wykonała razem z zespołem Teatro Communale di Bologna w październiku 2024, a następnie wykona w National Centre of Performing Arts w Pekinie na wiosnę 2025. Jesienią natomiast zadebiutuje jako Ortruda w Lohengrinie R. Wagnera w Hanowerze. Sezon 2025/2026 zakończy w Opera Antwerpen i Luksemburgu, śpiewając partię Abigaille w Nabucco G. Verdiego oraz w Staatsoper w Stuttgarcie w tytułowej roli Turandot.
Agnieszka Rehlis - mezzosopran
Ukończyła Akademię Muzyczną we Wrocławiu w klasie Barbary Ewy Werner.
W latach 1996–2007 była solistką Opery Wrocławskiej, gdzie zaśpiewała wiele znaczących partii operowych. Wystąpiła m.in. jako Laura w premierze Giocondy A. Ponchiellego zrealizowanej na Odrze we Wrocławiu (TVP, 2003) oraz jako Aza w Manru Paderewskiego (DUX, nagroda Fryderyk w kategorii: najwybitniejsze nagranie muzyki polskiej, 2004).
Od 2007 roku pracuje jako artystka niezależna. Przez wiele lat specjalizowała się w działalności koncertowej, w repertuarze ma ponad 80 pozycji tego typu, od utworów Bacha po współczesnych kompozytorów. Koncertowała w salach filharmonicznych w Polsce i Europie (Niemcy, Holandia, Francja, Włochy, Ukraina, Litwa, Austria, Łotwa, Rosja, Słowenia, Hiszpania, Szwajcaria). Brała udział w wielu międzynarodowych festiwalach, m.in. Wratislavia Cantans, Festiwalu Chopinowskim w Dusznikach-Zdroju, Festiwalu Probaltica w Toruniu, Usedomer Musikfestival w Peenemünde, Festival Pablo Casals w Prades, Casals Festival na Portoryko, festiwalach muzyki sakralnej w Marsylii i Norymberdze, George Enescu Festival (Bukareszt), Rheingau Musik Festival, Schleswig-Holstein Musik Festival, Kontrasty we Lwowie, Praska Wiosna, Bregenzer Festspiele, Beijing Music Festival, Café Budapest Contemporary Arts Festival czy Klarafestival (Bruksela).
Występowała z towarzyszeniem m.in.: Orkiestry Filharmonii Narodowej, NOSPR, Sinfonii Varsovii, NDR Sinfonieorchester Hamburg / Elbphilharmonie, China Philharmonic Orchestra, Orquesta Sinfónica Simón Bolívar, Orchestre Philharmonique du Luxembourg, BBC Symphony Orchestra, Israel Symphony Orchestra Rishon LeZion, London Symphony Orchestra, Israel Camerata pod batutą wielu znakomitych dyrygentów na czele w Krzysztofem Pendereckim, z którym współpracowała regularnie w latach 1999-2016.
Wystąpiła jako Hannah w prapremierze Pasażerki M. Weinberga w reżyserii D. Pountneya w Bregencji, a także w Houston Grand Opera, Lincoln Center Festival, Lyric Opera of Chicago i Florida Grand Opera. W głównej roli Lisy w tej samej operze Agnieszka Rehlis zadebiutowała z wielkim sukcesem w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej (TW-ON). W TW-ON pojawiła się również w wielu premierowych realizacjach jako Maffio Orsini w Lukrecji Borgii G. Donizettiego, Hagar w Moby Dicku Knapika, Marta w Jolancie P. Czajkowskiego czy Fenena w Nabucco G. Verdiego.
W 2016 roku zaśpiewała partię Amneris w Aidzie G. Verdiego w Estońskiej Operze Narodowej w Tallinie. Przez wiele lat artystka była kojarzona głównie z muzyką współczesną nie z własnego wyboru, jednak w 2017 roku (partia Adalgizy w Normie V. Belliniego u boku Edity Gruberovej w TW-ON) nastąpił znaczący zwrot i rozwój jej kariery w kierunku muzyki operowej na światowych scenach, co zaowocowało wieloma debiutami.
Wystąpiła w Ognistym aniele S. Prokofiewa w Opernhaus Zürich, Scottish Opera, Festival d’Aix-en-Provence i TW-ON. Jako Azucena (Trubadur G. Verdiego) odniosła sukcesy podczas DomStufen-Festspiele w Erfurcie, w Konzert Theater Bern i ostatnio w Teatro de la Maestranza w Sewilli. Była Amneris i Carmen w Aalto-Musiktheater Essen i Narodni Divadlo w Pradze, Anną w operze Trojanie Berlioza w Semperoper Dresden i Feneną w Bayerische Staatsoper w Monachium, Chiwrią w Jarmarku soroczyńskim M. Musorgskiego w Komische Oper Berlin czy Waltraute w Zmierzchu bogów R. Wagnera w Teatro Campoamor (Oviedo).
15 października 2021 Minister Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, nadał artystce Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.
W 2021 odniosła wielki sukces w roli Azuceny w Trubadurze G. Verdiego w Zürich Opernhaus, u boku Piotra Beczały. Rok 2022 okazał się rokiem wspaniałych debiutów m.in w Teatro di San Carlo, Teatro Real, Royal Opera House, La Scala, Fondazione Arena di Verona, Savonlinna Opera Festival 2022, zaś rok 2023 tylko potwierdził wcześniejsze sukcesy przynosząc kolejne w takich miejscach jak: Dutch National Opera w Amsterdamie, Sydney Opera House, Royal Opera House, Théâtre du Capitole w Tuluzie.
Przed artystką wiele kolejnych debiutów i scen operowych. W planach ma występy w takich miejscach jak Osterfestspiele Salzburg, Staatsoper Berlin, Palau de les Arts Reina Sofia w Walencji, Oper Frankfurt czy powroty w te wspaniałe miejsca jak m. in. Royal Opera House, Opernhaus Zurich czy Teatro de la Maestranza.
fot. Karpati&Zarewicz
Tadeusz Szlenkier - tenor
Ukończył filozofię na Uniwersytecie Warszawskim oraz studia wokalno-aktorskie na Yale University. W 2005 roku zdobył pierwszą nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym Klassik-Mania w Wiedniu.
W obecnym i nadchodzący sezonie zaprezentuje się na scenach międzynarodowych jako Ctirad in Šárce Fibicha w Narodnym Divadle w Pradze, Cavaradossi w Tosce w Chilijskiej Operze Narodowej i Operze Krakowskiej, Turridu w Rycerskości wieśniaczej i Canio w Pajacach w Opéra de Toulon, Parsifal i Lohengrin w operach Wagnera w Staatstheater Nürnberg i Don Alvaro w Mocy przeznaczenia. Wystąpi także w spektaklu Chorus Opera w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie i zaśpiewa rolę Silvanusa Schullera w Czarnej masce Pendereckiego z NOSPR.
Dysponujący tenorem spinto artysta wykonuje szeroki repertuar, obejmujący takie partie, jak: Pinkerton w Madame Butterfly, Książę w Rusałce, Manrico w Trubadurze, Śpiewak w Kawalerze srebrnej róży, Don José w Carmen, tytułowy Don Carlo w operze Verdiego, Gustavo w Balu maskowym, Cesarz w Kobiecie bez cienia, Leicester w Marii Stuart, Jontek w Halce, Pasterz w Królu Rogerze, Stefan w Strasznym dworze, Kawaler des Grieux w Manon, Ismael w Nabuccu, Książę Sinodal w Demonie i Chór męski w Gwałcie na Lukrecji.
Współpracował z takimi dyrygentami, jak: Joana Mallwitz, Patrick Fournillier, Björn Huestege, Roberto Rizzi-Brignoli, Guido Johannes Rumstadt, Edward Cumming, Leon Botstein, Giuseppe Grazioli, Jeremy Silver, Antoni Wit, Uwe Theimer i Eraldo Salmieri.
fot. B. Banaszak
Artur Ruciński - baryton
Artur Ruciński - baryton
należy do najbardziej rozpoznawalnych polskich śpiewaków operowych na świecie, który w ostatnich latach zdobył wielką, międzynarodową sławę.
Jego kunszt wokalny znajduje uznanie widowni i krytyki oraz otwiera mu drogę do największych i najbardziej prestiżowych scen operowych. W ostatnich latach okrzyknięty został jednym z najlepszych barytonów verdiowskich naszych czasów.
W sezonie 2009/2010 austriacki magazyn “Festspiele” umieścił artystę na liście 20 najlepszych śpiewaków operowych na świecie. W lutym 2016 zadebiutował na deskach nowojorskiej Metropolitan Opera w roli Sharplessa w Madama Butterfly Pucciniego. Od tego czasu wystąpił na deskach MET w kilkudziesięciu spektaklach, Manon Masseneta oraz Łucja z Lammermoor Donizetti’ego z jego udziałem były transmitowany do kin na całym świecie w serii Live in HD.
Punktem zwrotnym w jego karierze okazał się jednak moment, kiedy usłyszał go Maestro Daniel Barenboim i natychmiast zaprosił do zaśpiewania w Eugeniuszu Onieginie pod jego batutą w Deutsche Staatsoper Berlin. Jego partnerami scenicznymi są na co dzień najznamienitsi śpiewacy, a spektakle i koncerty w których śpiewa prowadzą najwybitniejsi kapelmistrzowie.
Artysta gościł na scenach wielu najważniejszych teatrów operowych i salach koncertowych świata. Dotychczas pojawił się na deskach ponad 30 scen: od San Francisco, przez Nowy Jork, Madryt, Paryż, Berlin, Monachium, Mediolan, Wiedeń, Zurych, Londyn aż po Tokio.
Część swojego wypełnionego terminarza Artur Ruciński poświęca na udział w koncertach, występach w radiu i telewizji oraz na festiwalach, m.in. w Warszawie, Paryżu, Oslo, Dreźnie, Wiedniu, Berlinie, wykonując arcydzieła repertuaru oratoryjno-kantatowego m.in. Stabat mater Szymanowskiego, Carmina burana Orffa czy pieśni Gustava Mahlera z towarzyszeniem orkiestry. Liczne nagrania CD i DVD dokumentują wszechstronność tego wyjątkowego artysty.
Nieżyjący już dziennikarz muzyczny, Karl Löbl pisał o jego występie w Carmina burana: „Baryton-odkrycie w wiedeńskim Musikverein – zapamiętajcie nazwisko Artur Ruciński i idźcie na każdą operę, w której można usłyszeć tego śpiewaka...”
fot. Karpati&Zarewicz
Rafał Siwek - bas
Rafał Siwek dał się poznać jako znakomity interpretator ról Verdiowskich. Filippo II (Don Carlos), Zachariasz (Nabucco), Fiesco (Simon Boccanegra), Wielki Inkwizytor (Don Carlos), Padre Guardiano (Moc przeznaczenia), tytułowy Attila, Silva (Ernani), Ramfis (Aida).
Jest regularnym gościem scen międzynarodowych, takich jak Opéra Bastille w Paryżu (Lohengrin, Moc przeznaczenia, Łucja z Lammermoor, Rigoletto), Covent Garden w Londynie (Rusałka), Bayerische Staatsoper w Monachium (Nabucco, Don Carlos, Luiza Miller, Aida, Rigoletto, Turandot, Oniegin, Zygfryd, Don Giovanni), Staatsoper Berlin (Don Carlos, Aida) and Deutsche Oper Berlin (Don Giovanni), Opernhaus Zürich (Don Carlos, Aida, Don Giovanni), Staatsoper Hamburg (Kniaź Igor), Semperoper w Dreźnie (Rusałka), Teatr Bolszoj w Moskwie (Borys Godunow-otwarcie sezonu, Pskowianka, Don Carlos, Kniaź Igor), Teatr Maryjski (Kniaź Igor), New National Theatre in Tokyo (Don Carlos, Latający Holender), Teatro Real w Madrycie (Czarodziejski flet, Don Carlos, Aida), Opera Narodowa w Amsterdamie (Rigoletto, Don Giovanni, Król Edyp), Teatro Colón w Buenos Aires (Nabucco, Czarodziejski flet).
Poza tym regularnie pojawia się na scenach włoskich: Teatro alla Scala w Mediolanie (Czarodziejski flet, Don Carlos), Arena di Verona 2005, 2014-2024 (Nabucco, Aida, Turandot, Don Giovanni, Cyganeria), Operze Rzymskiej (Tristan i Izolda, Aida), Teatro Regio w Turynie (Don Carlos), Teatro Comunale w Bolonii (Norma, Jolanta, Moc przeznaczenia), Teatro Maggio Musicale Fiorentino (Cyganeria, Trubadur), Teatro Regio w Parmie (Simon Boccanegra, Luiza Miller), Teatro San Carlo w Neapolu (Nabucco), Teatro Massimo w Palermo (Simon Boccanegra).
Szczególne miejsce w repertuarze artysty zajmują również dzieła oratoryjne. Pod batutą Lorina Maazela, śpiewał Requiem Verdiego w Mediolanie, Wenecji, Casablance, Fez, Busseto, Asyżu i Jerozolimie, 9 Symfonię Beethovena w Mediolanie, Rzymie, Watykanie, Brukseli i Taorminie. Występował również z Zubinem Mehtą w Accademia di Santa Cecilia w Rzymie w Requiem Verdiego i w Teatro Maggio Musicale Fiorentino w 9 Symfonii Beethovena. Publiczność Werony mogła usłyszeć Siwka w Stabat Mater Rossiniego pod dyrekcją Alberto Zeddy.W amsterdamskim Concertgebouw śpiewał Thibaut d’Arc in Dziewicy Orleańskiej CZajkowskiego i Simona Boccanegrę, w Filharmonii Paryskiej Galę Verdiowską z Plácido Domingo i w Teatro Maggio Musicale Fiorentino 8 Symfonię Mahlera z Fabio Lusim.
Występował z takimi mistrzami batuty jak Zubin Mehta, Lorin Maazel, Fabio Luisi, Helmuth Rilling, Valery Gergiev, Kent Nagano, Alberto Zedda, Philippe Jordan, Daniel Oren, Ivor Bolton, Kiril Petrenko, czy Marco Armiliato.
Ma na swoim koncie liczne nagrania CD i rejestracje DVD spektakli i koncertów, m.in. Requiem Verdiego pod dyrekcją Zubina Mehty dla TDK i z Lorinem Maazelem dla Medici Arts, Edgara Pucciniego dla Deutsche Grammophon z Plácido Domingo, Luizę Miller dla Unitel, Normę dla Hardy Classic i 9 Symfonię Beethovena pod batutą Lorina Maazela dla Kultur, Nabucco i Don Giovanniego dla BelAir z zespołem Arena di Verona.
fot. Karpati&Zarewicz
Magdalena Idzik - Sekretarz Jury z ramienia Stowarzyszenia im. Bogdana Paprockiego
Jest absolwentką warszawskiej Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina, studia kontynuowała w Mediolanie pod kierunkiem Vittorio Terranovy i w Londynie u Joy Mammen. Otrzymała stypendium Promocja Talentu przyznawane przez Fundację Ewy Czeszejko-Sochackiej. W 2001 roku ukończyła we Włoszech Akademię Rossiniowską pod kierunkiem znakomitego dyrygenta Alberta Zeddy. Debiutowała na deskach Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w spektaklu Śpiewnik domowy Moniuszki w reżyserii Marii Fołtyn. Od tamtej pory w repertuarze artystki znalazły się wiele partii mezzosopranowych Z zespołem Opery Narodowej uczestniczyła w występach gościnnych na Cyprze, w Japonii i Hiszpanii. Bogaty jest również repertuar oratoryjno-kantatowy i pieśniarski artystki, który z powodzeniem wykonuje na estradach filharmonicznych w kraju i za granicą. Oklaskiwała ją publiczność sal koncertowych w Amsterdamie, Brukseli, Kolonii, Luksemburgu, Paryżu, Walencji, Nowym Jorku, Toronto i Tokio. Regularnie współpracuje i koncertuje z Wiesławem Ochmanem oraz z Orkiestrą Polskiego Radia. W roku 2014 na zaproszenie MSZ zaśpiewała Requiem Verdiego w Operze Kijowskiej z okazji 100 letniej rocznicy wybuchu I Wojny Światowej. Obecnie jest wykładowczynią w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w stopniu doktora habilitowanego. Od roku 2021 jest członkinią Rady Studiów Doktoranckich UMFC. Nagrodzona w 2021roku przez Rektora macierzystej Uczelni nagrodą I rok stopnia za osiągnięcia dydaktyczne, artystyczne oraz naukowe. Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego prof. Piotr Gliński w roku 2024 przyznał jej nagrodę za osiągnięcia artystyczne.